میز کار نیز مانند هر وسیلۀ دیگری نیاز به فضا و مکانی برای استقرار دارد. این فضا باید طوری طراحی شده باشد که از یک سو بین نوع کار و اهداف شرکت و توانمندی‌های روحی و جسمی افراد از سوی دیگر هماهنگی ایجاد کند تا بدین‌گونه موجب افزایش بهره‌وری کارکنان در محیط کاری گردد. در این نوشتار مطالبی کوتاه دربارۀ ارگونومی و فضا در مورد میز کار ارائه شده است. پس با ما همراه باشید.
در گام نخست میز کار باید طوری طراحی شود که در قسمت پایین آن فضای آزاد و کافی برای قرار گرفتن پاهای کاربر وجود داشته باشد. ارتفاع مناسب و استاندارد میز کار هم ۲۹ یا ۳۰ اینچ (در حدود ۶۵ سانتی متر) از کف زمین می‌باشد.
فضای نشستن پشت میز هم باید به صورت بهینه‌ای طراحی شود. اندازۀ استاندارد می‌تواند سه و نیم فوت باشد ( در حدود ۱ متر و ۲۰ سانتی متر). همچنین فاصله بین میز کار با دیگر مبلمان اداری موجود در اتاق و چنانچه از صندلی میهمان در جلوی میز استفاده می‌شود، باید حداقل به اندازۀ سه فوت باشد (حدود ۱ متر).
برای کاربران کامپیوتر، صفحه کلید باید در یک ارتفاع مناسب نسبت به کاربر و میز قرار بگیرد. صفحه کلیدهایی که در میزهای قدیمی یا سنتی در ارتفاع زیادی قرار داشتند، به صورت قابل توجهی باعث ایجاد فشار بر عضلات کاربران می‌شدند. میزهای کامپیوتر باید مجهز به سکوهای مخصوص کیبورد باشند که در پایین میز به صورت کشویی یا اهرمی تعبیه شده‌اند. این سکوها باید فضایی برای قرار گرفتن موس در کنار کیبورد ایجاد کنند.
تجهیزات میز کار و وسایلی که بر روی میز چیده می‌شود، باید به راحتی قابل دسترس باشد.
نکتۀ مهم دیگر این است که اگر میز کار دارای لبۀ تیز است، باید مکانی برای پد مچ در امتداد لبه جهت کمک برای جلوگیری از فشار بر سطح داخلی مچ تعبیه گردد.
